-
1 günah
günah [ɑː] allg Sünde f;günah çıkarmak (seine Sünden) beichten;günah etmek, günah işlemek sündigen, eine Sünde (einen Fehler) begehen;-le günaha girmek sich versündigen (an D);-i günaha sokmak jemanden verführen, verleiten;-in günahına girmek, günahını almak jemanden zu Unrecht beschuldigen, verdächtigen;-in günahını çekmek für seine (oder jemandes) Sünden büßen (müssen);günahını vermez Geizkragen m;-mek günah olur fig es ist eine Sünde, zu …
См. также в других словарях:
günahını vermez — çok cimri … Çağatay Osmanlı Sözlük
günah — is., Far. gunāh 1) Dinî bakımdan suç sayılan iş veya davranış, vebal Bunu yapan günün birinde er geç bu günahın kefaretini ödeyecektir. H. Taner 2) Acımaya yol açacak kötü davranış, yazık Bu adama bu kadar eziyet etmek günahtır. 3) Sorumluluk,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
